پروفسور بهرام مبشر محقق دانشگاه کالیفرنیا ریورساید و از اعضای اصلی تیمی بین المللی است که با استفاده از تلسکوپهای اسپیتزر و هابل موفق به کشف یکی از دورترین کهکشانها شده وی درباره این کشف جدید توضیحاتی داده است.

کهکشان GN-108036 درخشان ترین کهکشانی است که تا به امروز در دورترین نقطه از جهان هستی  شناسایی شده است این کهکشان حباب مانند پیش از این با استفاده از تلسکوپهای زمینی فاصله 12.9 میلیارد سال نوری رصد شده و تایید شده بود.

اما پس از آن بهرام مبشر به همراه دانشجوی خود "هوشنگ نیری" و تیمی بین المللی از ستاره شناسان کشف کردند که این دورترین کهکشانی که تا به امروز شناسایی شده با سرعتی باورنکردنی در حال تولید ستاره است. این کشف با استفاده از تلسکوپهای فضایی اسپیتزر و هابل برای اندازه گیری میزان بالای تولید ستارگان در این کهکشان انجام گرفته و اخترشناسان دریافتند سالانه در حدود 100 ستاره در این کهکشان تولید می شود. این در حالی است که میزان تولید ستاره در کهکشان راه شیری که در حدود 5 برابر بزرگتر و 100 برابر حجیم تر از کهکشان GN-108036 است، 30 برابر کمتر است.

trade of car

پیش از این "بهرام مبشر"، ستاره شناس توضیح داده بود که نرخ بالای تشکیل ستاره در کهکشان GN-108036 نشان می دهد جرم این کهکشان در حدود 750 میلیون سال پس از انفجار بزرگ به سرعت در حال توسعه است؛ زمانی که جهان تنها حدود 5 درصد از سن فعلی خود را داشته است.

مبشر در پاسخ به این پرسش  که چگونه کشف چنین کهکشان دور افتاده ای می تواند در کشف منشا شکل گیری جهان هستی کمک کند گفت: این کشف به ما درباره شکل گیری کهکشانها و چگونگی شکل گیری آنها در حدود یک میلیارد سال پس از تولد جهان، یعنی در حدود 12 میلیارد سال پیش می گوید.

کهکشان 108036 - GN در فاصله 9/12 میلیارد سال نوری

پروفسور بهرام مبشر می گوید با مطالعه بر روی ویژگی های این کهکشان، ما می توانیم اطلاعاتی را درباره لحظه دقیق شکل گیری کهکشانها به دست آوریم. در آن لحظه کهکشانها فرایند شدیدی از شکل گیری و تولد ستاره ها را تجربه می کنند و از این رو با مطالعه بر روی این کهکشان می توانیم بر روی فرایندهای ستاره سازی در جهان اولیه مطالعه داشته باشیم.

مبشر که پیش از این نیز در پروژه کشف دورافتاده ترین خوشه کهکشانی در جهان حضور داشت، در پاسخ به پرسش دیگر مبنی بر اینکه "با توجه به دور بودن این کهکشان و ناواضح بودن تصاویر دریافتی در زمین برای دیدن جزئیات دقیق کهکشان، ساخت تلسکوپهایی قدرتمند و دقیق برای دیدن چنین رویدادهای کیهانی دور افتاده ای به چه مدت زمان نیاز خواهد داشت؟" گفت: ما هم اکنون در حال ساخت تلسکوپی جدید هستیم که می تواند جزئیات بیشتری را درباره این نوع کهکشانها ببیند و به مطالعه بر روی محتوی و تکامل این کهکشانها کمک کند.

مبشر ادامه می دهد: ما در حال طراحی و ساخت "تلسکوپ سی متری" یا TMT هستیم که انتظار می رود تا پایان این دهه در هاوایی آغاز به کار کند.

وی همچنین افزود: جانشین تلسکوپ هابل، یعنی تلسکوپ فضایی جیمز وب نیز 9 برابر قدرتمند تر از هابل است و در مداری نزدیک به ماه مستقر خواهد شد.

این محقق ناسا اظهار داشت: با کمک جیمز وب می توان به فواصل دورتری نسبت به آنچه هابل قدرت دیدن آنها را دارد، نگریست و با کمک TMT می توانیم فواصل میان پدیده ها و جزئیات تکامل آنها را محاسبه کنیم.


Bahram Mobasher

Bahram Mobasher

Professor

Office:
Pierce 2100A

Telephone: 951-827-7190
Email: mobasher@ucr.edu
Fax: 951-827-4529

Personal Home Page

Research Interests:

  • Observational Astronomy

Education:

Ph.D. 1988, University of Durham, Durham, U.K.

Current Research:

My main research interest is focused on the study of formation and evolution of galaxies using multi-waveband galaxy surveys obtained with 8-10 meter ground-based telescopes (Gemini, VLT, Subaru, Keck) and space facilities (HST, Spitzer, GALEX, Chandra). Using the observational data and stellar synthesis models, I study properties of galaxies as a function of star formation rate, morphology, environment, color, luminosity and redshift. Over the past two years I have been involved in the following studies: developing the Balmer Break technique for identifying very high redshift massive galaxies, using the combined HST and Spitzer data; discovery of an extremely massive and evolved galaxy at z ~ 7 (this has been the subject of extensive press release); study of the density-morphology relation over the largest dynamic range in density, and its evolution with redshift; planning and execution of the new Hubble Ultra Deep Field (HUDF), doubling the area and increasing the depth of the original HUDF; finding candidates for galaxies at z ~ 8 through searches for J-band dropouts in the new HUDF; study of the properties (SFR, mass, extinction) of high redshift galaxies selected through narrow-band Lyman emission (LAE) at z = 5.7 and comparison with Lyman Break Galaxies at the same redshift; developing a photometric redshift code to calculate redshift, spectral types and stellar masses of galaxies. I have been seriously involved in the Great Observatories Origins Deep Survey (GOODS) and The Cosmic Evolution Survey (COSMOS) projects. I have also been leading parts of the new HST treasury project to survey the core and outskirt of the Coma cluster.

Selected Publications:

  1. Mobasher, B.; Jogee, S.; Dahlen, T.; De Mallo, D.; Lucas, R.A.; Conselice, C.; Grogin, N.; Livio, M., Structure and Evolution of Starburst and Normal Galaxies, Ap. J. 2004, 600, 143.
  2. Mobasher, B., et al., Photometric Redshifts to Galaxies in the Southern GOODS Field, Ap. J. 2004, 600, 167.
  3. Riess, A.G., Strolger, L., Tonry, J., Casertano, S., Ferguson, H.C., Mobasher, B., Challis, P., Fillipenko, A.V., Saurabh, J., et al., Type Ia Supernovae Discoveries at z > 1 from the Hubble Space Telescope: Evidence for Past Deceleration and Constraints on Dark-Energy Evolution, Ap. J. 2004, 607, 665. (Ranked as the second most cited paper in astrophysics in 2005).
  4. Dahlen, T., Strolger, L., Riess, A.G., Mobasher, R, Chary, R., et al., High Redshift Supernovae Rates, Ap. J. 2004, 613, 189.
  5. Dahlen, T., Mobasher, B., Dickinson, M., Ferguson, H., and Giavalisco, M., Evolution of Rest-Frame Optical and Near-Infrared Galaxy Luminosity Functions and Their Type-Dependence, Ap. J. 2005, 631, 126.
  6. Mobasher, B., et al., Evidence for a Massive Post-Starburst Galaxy at z ~ 6.5, Ap. J 2005, 635, 832. (This was ranked among the top 100 most outstanding science results in 2005, selected by the Science News and Discover magazines).
  7. Panagia, N., Fall, M., Mobasher, B., Dickinson, M., Ferguson, R., Giavalisco, M., and Wiklind, T., Direct Evidence for an Early Reionization of the Universe?, Ap. J. Lett., 2005, 633, 1.
  8. Ajiki, M., Mobasher, B., Taniguchi, Y., Shioya, Y. et al., Narrow-band Survey of the GOODS Fields: Search for Lyman α Emitters at z = 5.7, Ap.J. 2006, 638, 596.
  9. Capak, P., Abraham, R., Ellis, R.S., Mobasher, B., Scoville, N.Z., Sheth, K., The Effects of Environment on Morphological Evolution at 0 < z < 1.2 in the COSMOS Survey, Ap. J. Suppl. 2007, 172, 284.